8 Ekim 2014 Çarşamba

Bir Blog Hikayesi


akşamüstüydü.

bulutları bir şehrin
kaderini belirler insanların,
kimi zaman.

öyle bir zamandı,
bulutlar toplanmış,
deniz köpürmüş;
içim içime sığmamıştı.

teknolojik çağa ayak uydurmuş
bir video linkiydi belki,
yaşamla bulutlar arası.

dalgalı saçları, kısacık ve gür
yüzündeki ifade, kendini sorgular nitelikte.
'gölge beni çağırıyor' diyordu;
felsefik tonlarda haykıracak kadar usul!

her şeyi unutuyordu bir de;
en çok da gün adlarını ve tarihi.

tarihini unutmaya meyilli bir kadın,
akşamüstü bulutları,
gölge çığlığı. 

oysa aylar sonrasına denk düşecekti,
gölge'nin patileri olduğunu öğrenmem
ve unutmayı başarabilen bu kadınla
oturup birkaç kadeh bir şeyler içmem;
fevkalade bir öğle güneşi altında
nevizade sınırlarında.

şimdi o kadın,
kendi adına bir site oluşturmuş da
gölge'sini de almış yamacına
usul şarkılar mırıldanmakta.

onu hiç tanımıyor olsam,
yine yeniden aynı telaşla koşardım
akıl odalarını aralamaya!

derim ki;
belki bir yerlerde bir akşamüstüdür;
yahut gece bulutları yıldızları kapatmıştır da
omuzlarınıza yük olmuştur!

şehrin insanısınızdır
canınız sıkkındır
yazıya susamışsınızdır,
belki de bu kez
bir şeyler
sadece bir tık uzağınızdadır!

http://selinesk.com/